Marketingbrochures voor lasers en andere licht-gebaseerde apparaten schetsen meestal een beeld van een lichtstraal die de huid binnendringt en de doelmolecule perfect raakt, het volgt met de absorptie van de lichtstraal in zijn totaliteit en levert het beste resultaat keer op keer. Maar is dit echt waar?
Nee. De realiteit is dat op het moment dat een lichtstraal de huid raakt verschillende dingen met die straal gebeuren. Laten we beginnen met het moment voordat het de huid raakt. Heb je gels, crèmes of andere vloeistoffen aangebracht op de huid? Als je een koelgel gebruikt, verhoog je de reflectie die zal optreden, je hebt nu reflectie wanneer het licht de gel raakt en nog meer wanneer het licht de huid raakt. Bovendien zul je het licht breken dat anders niet zou zijn gebeurd. Houd er rekening mee dat je apparaat mogelijk met dit in gedachten is ontwikkeld en compenseert dit tot op zekere hoogte.

Wat gebeurt er daarna als het licht de huid raakt? Dit hangt af van de golflengte, omdat de golflengte het doelmoleculen bepaalt. Bevat de huid een hoge dichtheid van het doelmoleculen en hoe diep zitten ze in de huid? Als je een laser gebruikt die op water focust, zoals een fractionele CO2, zul je een zeer hoog absorptieniveau hebben in de buitenste laag van de huid, maar als je watermoleculen boven op de huid hebt liggen, kan de energie net zo goed worden geabsorbeerd voordat het de huid bereikt.
Als je een golflengte gebruikt die zich richt op melanine, wordt de reactie sterk voorspeld door de melanine-dichtheid van de opperhuid en het haar. Zo zal dezelfde straal twee verschillende reacties hebben wanneer je een persoon met een lichte huid behandelt in vergelijking met een persoon met een donkere huid.
Op het moment dat het licht de huid raakt, is het eerste dat gebeurt dat delen van die straal in alle verschillende richtingen worden weerkaatst. Het licht dat dieper gaat, zal nu verschillende moleculen raken, zoals vet, bloed, water, melanine en collageen om er maar een paar te noemen. Elk van deze moleculen zal een bepaalde reflectie veroorzaken die geassocieerd is met dat molecuul. We noemen deze reflectie in de huid verstrooiing. Tegen die tijd is de intensiteit van de lichtstraal sterk afgenomen.
Niet heel het lichtstraal zal worden weerkaatst. Een deel van het licht wordt geabsorbeerd en het is deze absorptie die resultaten zal opleveren, gegeven dat de energie voldoende is.
Maar wat gebeurt er met het licht dat niet wordt geabsorbeerd? Licht (energie) dat niet wordt geabsorbeerd, zal op een bepaald moment weer uit de huid komen. Daarom, wanneer je een felrood lichtbron tegen een huidplooi in het donker plaatst, zie je de verstrooiing van het licht in de huid, omdat de rode gloed in de huid groter is dan de applicator. En het is mogelijk om dit te zien vanwege het rode licht dat de huid verlaat en naar je ogen straalt.